1:59:40 een geweldige teamprestatie

1:59:40 een geweldige teamprestatie

Over de hele wereld volgden hardloopliefhebbers zaterdagochtend 12 oktober 2019 live de poging van Eliud Kipchoge om de marathon onder de 2 uur te lopen. He did it! In een fantastische 1:59:40.6.

Wat een geweldenaar.

Zijn wereldrecord (2:01:39, Berlijn 2018) is alleen niet scherper gesteld. De INEOS 1:59 Challenge in Wenen was geen wedstrijd, maar een experiment om te laten zien wat mogelijk is. De tijd wordt daarom niet officieel erkend door IAAF. Zonder de weergaloze prestatie van Eliud te kort te willen doen is het een teamprestatie van jewelste, van Eliud samen met zijn hazen, en van Eliud samen met het begeleidingsteam.

We denken wel dat het wereldrecord binnen afzienbare tijd scherper wordt gesteld. De laatste tijd wordt snel gelopen in marathons. Kenenise Bekele zat in Berlijn 2019 met 2:01:41 slechts 2 seconden boven het wereldrecord van Eliud Kipchoge.


Fotobijschrift: Ontwikkeling van de wereldrecords marathon door de jaren heen. De marathon afstand van 42,195 km is voor het eerst bij de Olympische Spelen 1908 in Londen gelopen.

41 hazen

Eliud kreeg hulp van vijf teams met elk zeven hazen die afwisselend een ronde in het Weense Prater-park Eliud uit de wind hielden. Zes atleten werden als reserve achter de hand gehouden. In het gezelschap hazen bevonden zich diverse wereldkampioenen. Een aantal kwam rechtstreeks van het WK atletiek in Doha. Een waar pacing dream team met 15 Kenianen, 7 Amerikanen, 6 Oegandezen en diverse andere nationaliteiten. In onze voorbeschouwing hebben we ze gepresenteerd.

De hazen liepen in een verrassende formatie. Bij de poging in Monza werd gelopen in een pijlpuntformatie. Nu was het een V-formatie. De captain van het team liep voor Eliud, met schuin links en rechts voor de captain 4 hazen. Links en rechts achter Eliud liepen de zesde en zevende haas.

Het wisselen van de teams ging steeds in twee fasen. Eerst wisselden de 4 hazen voor de captain. 100 meter verder wisselden de captain en de twee opsluiters achter Eliud.

Nike had het gezelschap voorzien van Nike ZoomX Vaporfly NEXT% schoenen. Volgens Nike zijn het de snelste schoenen die ooit zijn gemaakt. De hazen waren uitgerust met roze exemplaren. Eliud had witte aangemeten gekregen met een roze accent.

We zagen de Nederlandse atletenmanager Valentijn Trouw van het Nijmeegse Global Sports Communication van Jos Hermens steeds vlakbij de lopersgroep fietsen. Valentijn Trouw reikte steeds de bidons en gels aan en bewaakte zo de juiste momenten voor vocht- en energie-inname door Eliud.

Laser pacer car

In Monza ging een Tesla met een groot bord met tijdklok de groep voor. In Wenen is ook voor een emissieloze electrische auto gekozen. De Audi E-tron had een minder hoge opbouw en reed niet zoals in Monza 10 meter voor de groep uit, maar 15 meter. Dit omdat de luchtturbulentie van de auto anders een negatieve invloed op de luchtweerstand van de atleten heeft. Het informatiescherm voor de lopers was ditmaal achterop de auto geplaatst. De groep had zo de kilometertijden en de prognose van de eindtijd goed in beeld. Ook in Wenen werden vanaf de auto laserlijnen op het wegdek geprojecteerd als hulpmiddel voor de hazen om het juiste tempo aan te houden.

Op het wegdek waren lijnen getrokken waar tussen gebleven moest worden. Iets teveel naar links of rechts lopen zou al nadeel opleveren. De foto laat mooi zien hoe de formatie met het Eliud in hun midden eruit zag en waar het volgende team hazen zich opstelde voor de aflossing.


Fotobijschrift: Aflossing van de hazen. Eliud Kipchoge loopt in het wit.

Parcours

De start lag bovenop de Reichsbrücke over de Donau, op 178 meter boven zeeniveau. Vandaar ging het ongeveer over een lengte van een kilometer 13 meter omlaag naar het vlakke en rechte traject op de Hauptallee in het Prater-park. De rotonden Lusthaus en Praterstern vormden steeds het keerpunt. Deze 4,3 kilometer lange ronde werd negen keer gelopen.

Het hoogteverschil per ronde is niet meer dan 3 meter. De bochten van de keerpunten zijn met een bochtstraal variërend van 23 tot 350 meter heel ruim. Ter vergelijking, de IAAF schrijft voor een 400 meter atletiekbaan een bochtstraal van 35 tot 38 meter voor. De marathon Berlijn kent ongeveer 43 bochten, vaak om met een scherpe bocht de volgende weg van het parcours in te slaan.

Zelfs minimale hoogteverschillen en ruime bochten zijn nadelig voor de eindtijd. Het wetenschappelijk advies comité berekende dat het parcours in Wenen een nadeel van 5 seconden op de eindtijd betekende. Dat is niet veel, maar bij deze poging telde elke seconde.

Het wetenschappelijk advies comité heeft hier een interessant artikel over gepubliceerd. Ze hebben het tijdverlies berekend aan de hand van zuurstofbehoefte. Ze hadden zich moeite kunnen besparen door vermogensberekeningen te maken, zoals te vinden is in onze boeken Hardlopen met Power! en The Secret of Running.

Een ander verschil met Monza was dat er nu publiek welkom was langs het parcours. Eliud moet zich gedragen hebben gevoeld op de aanmoedigingen.

Het weer

We weten dat Wenen is gekozen vanwege het doorgaans stabiele weer in deze periode van het jaar. Om verzekerd te zijn van goede weersomstandigheden kon de poging een of meerdere dagen worden uitgesteld. Pas twee dagen van tevoren kwam de bevestiging dat de poging op 12 oktober 2019 zou plaatsvinden. Het starttijdstip 08:15 uur volgde een dag van te voren.

Het weer bleek inderdaad ideaal. Het was wel een beetje heiig met een luchtvochtigheid van 96%. Onderweg vielen ondanks de 10% kans op regen nog een paar druppels. Met een gemiddelde van 9°C was de temperatuur voor eliteatleten ideaal. Voor de luchtdruk noteerden we een nette niet hoge en niet lage 1020 hPa. Met een noordoostelijke 1 m/s wind was het windstil te noemen. Er bewoog geen blaadje aan de bomen. Het laatste zuchtje wind werd weggenomen door de hoge bomen in het Praterpark.

2:50 per km

Het was een genot om Eliud met een heel efficiënte loopstijl te zien lopen. Zijn benen en armen werkten. Zijn bovenlichaam bewoog niet meer dan nodig. Eliud verspeelde overduidelijk geen calorie aan onnodige lichaamsbewegingen. Om onder de 2 uur te blijven moest Eliud met zijn hazen gemiddeld 2:50/km lopen. Dit lukt met ongelooflijke nauwkeurigheid. Tot en met de 40ste kilometer ging de snelste kilometer in 2:48 en de langzaamste in 2:52.

Waarschijnlijk ligt de oorzaak van deze kleine variaties bij de auto. Valentijn Trouw vertelde ons dat het een hele uitdaging was om de auto met de juiste snelheid te laten rijden.

In kilometer 41 verliet de laser pacer car het parcours en viel het tempo terug naar 2:54. Tot dat moment had Eliud zich als een machine aan zijn opdracht gehouden. Daarna ging hij los. De laatste kilometer perste hij er een eindsprint uit in een ongelooflijke 2:40/km. Euforisch liep hij de laatste meters alleen naar de finishlijn.

Na de finish had Eliud nog volop energie om met de Keniaanse vlag rond te rennen, felicitaties in ontvangst te nemen, en voor talloze fotomomenten en interviews. Wat een bijzonder mens!

Wat een fysiek vermogen, wat een lichamelijke fitheid, en bovenal over wat een mentale hardheid beschikt Eliud.

We zagen dat Eliud kort na de finish nog even op de weegschaal moest stappen. Als we het goed hebben gezien, woog Eliud na afloop iets meer dan 52 kg. Op internet vonden we dat Eliud een lengte heeft van 1,67 meter en 57 kg weegt. Zijn wedstrijd gewicht zal wel iets lager zijn geweest, maar zoals te verwachten was, heeft Eliud door de inspanning de nodige kilo’s aan vocht verloren.

Luchtweerstand: de sleutel van het succes

Het begeleidingsteam heeft zo weinig mogelijk aan het toeval heeft overgelaten. De formatie van de hazen zien we toch als meest bepalende factor voor het geweldige resultaat dat Eliud heeft neergezet. Met ons hardloopmodel hebben we hieraan gerekend en gekeken naar het verschil met zijn in Berlijn 2018 gelopen wereldrecord van 2:01:39.

Berlijn was een reguliere marathon. Daar liep Eliud ook met hazen, maar dat was een aantal dat van het begin af aan mee liep en na afgesproken afstanden uitstapte. Als Eliud alleen, dus zonder hazen die hem uit de wind houden zou lopen, taxeren we gezien zijn postuur zijn CdA luchtweerstandswaarde op 0,24 m2. In Berlijn had hij lange tijd voordeel van hazen. Dit leverde hem een voordeel op de luchtweerstand op van 20%, een CdA van 0,20 m2.

Als we er vanuit gaan dat zijn ADV-waarde (anaeroob drempelvermogen in Watts/kg) gelijk is aan dat van Berlijn omdat dit al het maximaal haalbare menselijke vermogen benadert, is de conclusie dat de open V-formatie in Wenen een CdA van 0,16 m2 opleverde. Dus liefst 25% minder dan Berlijn en 33% minder dan Eliud alleen zou hebben gelopen.

Het idee van de V-formatie is van de Amerikaan Robby Ketchell. Het hij heeft dat samen met de Eindhovense hoogleraar prof. Bert Blocken verder door ontwikkeld. In de windtunnel van de TU Eindhoven is de formatie met poppen geoptimaliseerd. We hebben bij ProRun al eens verwezen naar het werk van Bert Blocken in het artikel “Hoeveel sneller loop je met hazen en in een groepje?”

Het bijzondere van de V-formatie is dat deze verre van optimaal is voor de hazen. Maar daar ging het hier uiteraard niet om. De hazen konden regelmatig afgewisseld worden. Het grote doel was om Eliud maximaal uit de wind te houden. En dat is gelukt.


Fotobijschrift (Bart van Overbeeke): Een van de geteste opstellingen van lopers in de windtunnel van de TU Eindhoven. Eliud Kipchoge is uitgebeeld als de gele loper, de oranje lopers zijn de hazen.

Olympische Spelen 2020

Eliud wordt in november 35 jaar. We weten dat hij bij de Olympische Spelen 2020 in Tokio nog een keer wil schitteren. Mogelijk wordt dat meteen de afronding van zijn carrière. Op internet circuleren berichten dat Eliud wel eens ouder zou kunnen zijn. In Kenia worden de registers van de Burgerlijke Stand niet heel nauwkeurig bijgehouden.Hans van Dijk en Ron van Megen schreven het boek Hardlopen met Power!

Lees verder...

Ben je in vorm, uit vorm, ziek of overtraind?

Ben je in vorm, uit vorm, ziek of overtraind?

Meet je HR en je weet het antwoord!

Dit is het eerste van twee artikelen die gaan over de ‘mysterieuze’ ervaringen van auteur Hans in het afgelopen jaar. In juni 2014 was hij prima in vorm en liep hij bij de NK Masters in Utrecht 18:05 op de 5000 meter (4e plaats bij de M55) en de volgende dag 37:30 op de 10000 meter (2e plaats bij de M55). In het najaar ging het echter mis. Het begon toen het in zijn rug schoot bij een krachttraining in de sportschool. Daarna ging het van kwaad tot erger met als dieptepunt de NK Indoor in februari 2015 waar hij op de 3000 meter meer dan 1 minuut langzamer liep dan in 2014 (11:21 tegen 10:18)! Hij had totaal geen macht meer en zijn HR was meer dan 20 bpm hoger dan normaal!

Wat was hier aan de hand?

Hans dacht in eerste instantie aan hartproblemen maar cardiologisch onderzoek wees uit dat zijn hart in een puike conditie was. In dit en het komende artikel gaan we analyseren wat er echt aan de hand was. Het verhaal heeft een happy end, want Hans liep in juni 2015 bij de NK Masters in Zierikzee gewoon weer 18:05 op de 5000 m en werd daarmee zowaar 1e bij de M60! Frustratie alom, wat is hier aan de hand?
Een zoektocht naar mogelijke oorzaken: ziekte van Lyme, een tekort aan ijzer, vitamine D of vitamine B12? Na een zoektocht langs fysiotherapeut, huisarts, orthopedisch arts en cardioloog was de conclusie dat er helemaal niets medisch aantoonbaar was.

Wat dan overblijft is de verklaring ‘overtraindheid’.

Dit is de term die gebruikt wordt als er geen andere aanwijsbare oorzaken zijn. Medici noemen dat met een mooie naam een idiopathisch syndroom (idiopathisch betekent letterlijk: met onbekende oorzaak). In die periode in contact met sportarts Guido Vroemen, die veel praktijkervaring heeft met overtraindheid en hem adviseerde bij het herstelproces.
Zijn ervaringen van het afgelopen jaar vormen de basis deze serie over overtraindheid.

Meet je HR!

Een eerste hele duidelijke conclusie is dat het enorm belangrijk is om deze verschijnselen te kunnen analyseren op basis van getallen: meten is weten. Hans houdt al jaren een uitgebreid trainingslogboek bij in Excel. Daarin staan allerlei gegevens over zijn trainingen, waaronder ook zijn hartslag.

Vandaag gaan we eerst even in op de achtergronden hiervan. Heel veel hardlopers hebben tegenwoordig een gps-horloge, gecombineerd met een hartslagmonitor. Hiermee kun je de gelopen afstand, de snelheid en de hartslag (Heart Rate in beats per minute, bpm) aflezen.

De gegevens van trainingen en wedstrijden kun je dus van de je horloge in je PC inlezen en gebruiken om je prestaties te analyseren en de training te optimaliseren. Omdat je HR natuurlijk afhankelijk is van zaken als het hoogteverschil , de ondergrond en de afstand is het van belang om regelmatig te trainen op een vast parcours. Hans loopt daarom heel regelmatig een vast rondje rond het Valleikanaal in Leusden, een vlak rondje met een afstand van 12,3 km.

Een rechte ijklijn

Op het vaste rondje van Hans bleek de relatie tussen de HR en de gelopen snelheid (in seconden per km) een rechte lijn. Als je sneller loopt is je HR natuurlijk hoger en omgekeerd. Het blijkt daarbij niet uit te maken of je een constant tempo gelopen hebt of geïntervald hebt. Alle punten liggen op dezelfde rechte lijn. Door een aantal keren te lopen op hetzelfde parcours, kun je dus voor jezelf deze ijklijn bepalen. In de figuur zien we 3 ijklijnen voor Hans, de blauwe lijn, de groene lijn en de rode lijn.

Een goede maatstaf voor je conditie

Toen Hans in juni 2011 weer wat serieuzer ging trainen, merkte hij dat zijn resultaten altijd op de blauwe lijn lagen. Die blauwe lijn gaf dus kennelijk zijn vorm van dat moment weer. In juni en juli 2011 heeft hij serieus getraind met intervallen en intensieve snelheidsloopjes met als gevolg dat in augustus zijn conditie beter werd en zijn resultaten verbeterden tot de groene lijn. Zijn HR daalde bij hetzelfde tempo en bij dezelfde HR nam zijn snelheid toe.

In 2012 is hij door verandering van dieet vervolgens  ongeveer 15% afgevallen. Dit leidde tot een verdere verbetering van zijn resultaten tot de rode lijn. Als voorbeeld zien we dat hij in juni 2011 bij een tempo van 300 seconden per km nog een HR van 136 had, terwijl hij in augustus 2012 datzelfde tempo kon lopen met een HR van slechts 117! Zijn conditie was dus enorm verbeterd. Op deze manier kan iedere hardloper dus de verbetering of verslechtering van zijn conditie bijhouden en een beeld krijgen van het feit of hij al of niet in topvorm verkeert. Zo noteert Hans sinds 2011 van iedere training zijn HR ten opzichte van de blauwe ijklijn. Als zijn HR 15-20 bpm onder de blauwe lijn ligt, weet hij dat hij in topvorm verkeert.

Je moet daarbij natuurlijk niet te veel blindstaren op 1 enkele meting, vooral als het een uitschieter is. Zo wordt je HR ook beïnvloed door het weer (met name tegenwind en warm weer kan er inhakken) en ook kan je HR enkele dagen verhoogd zijn na een hele zware training of wedstrijd. Als je HR echter gedurende meerder dagen relatief laag is, dan kun je erop vertrouwen dat je in vorm bent. Is je HR gedurende meerdere dagen aan de hoge kant, dan moet je opletten dat je uit vorm raakt of zelfs overtraind raakt.

Het effect van ziekte of verkoudheid

Een verkoudheid of ziekte heeft meteen een dramatisch effect op de resultaten. De HR bij dezelfde inspanning is dan duidelijk verhoogd. In de figuur staat de verhoging van de HR in vergelijking tot de ijklijn uitgezet. In dit geval de groene lijn, die in die periode het beste de conditie van Hans weergaf. Dag één is hierbij gedefinieerd als de eerste dag waarop hij zich weer in staat voelde om te gaan trainen. Dat was uiteraard al enkele dagen nadat hij koortsvrij was. Op dag één was zijn HR flink verhoogd (13-18 bpm boven de ijklijn). Het duurde een dag of 10 voordat de HR weer op het normale niveau was.

In deel 2 gaan we aan de hand van zijn HR op zoek naar de oorzaak van zijn overtraindheid.
Je kunt het effect van alle factoren op je eigen tijden berekenen met onze calculator op www.hetGeheimvanHardlopen.nl.

Lees verder...

Hoe hoog is de VO2 max van toplopers? Deel 3

Hoe hoog is de VO<sub>2</sub> max van toplopers? Deel 3

Vorige week publiceerden we in deel 2 onze nieuwe formule voor de relatie tussen je loopsnelheid en je zuurstofverbruik:

VO2 = 3,57*v

Hierbij is de VO2 uitgedrukt in ml O2/kg lichaamsgewicht/minuut en de loopsnelheid v in km/h. We hebben deze formule afgeleid in ons nieuwe boek Het Geheim van Hardlopen , waar we laten zien dat de energiesystemen van ons lichaam hetzelfde functioneren bij hardlopen en wielrennen.

Omdat we weten dat de VO2 max bereikt wordt bij een afstand van 3000 meter, kun je je VO2 max dus eenvoudig uitrekenen uit je loopsnelheid op de 3000 meter. Als je bijvoorbeeld 15 km/h loopt tijdens een 3000 meter (eindtijd dus 12 minuten precies) dan is je VO2 max 3,57*15=53,55 ml/kg/min.  Voor andere afstanden is de factor 3,57 iets anders, conform de formule van Pete Riegel.

In het artikel van vorige week kun je daar een handige tabel voor vinden.

Hoe hoog is de VO2 max van de wereldrecordlopers?

Waaraan kunnen we onze eigen prestaties beter spiegelen dan aan de wereldrecords op de baan en op de weg? De ongeëvenaarde prestaties van Kenenisa Bekele, Tirunush Dibaba en Paula Radcliffe vormen een geweldige inspiratiebron voor het legioen van ‘gewone’ lopers.

De onderstaande tabellen geven de officiële wereldrecords op de langere afstanden, aangevuld met de door ons berekende waarden van de VO2 max in ml O2/kg/min. We hebben dus de wereldrecords omgerekend naar de loopsnelheid in km/h en deze vervolgens vermenigvuldigd met de juiste factor van de betreffende afstand. Je ziet dat de VO2 max van de mannelijke wereldrecordhouders in de buurt van de 88 ml/kg/min ligt en die van de vrouwen in de buurt van de 78 ml/kg/min.


800 meter is geen lange afstand

Uit de berekende getallen van de VO2 max, zien we ook onmiddellijk dat de 800 meter ‘uit de toon valt’. De waarden zijn duidelijk hoger, hetgeen verklaard kan worden door de invloed van het anaerobe systeem bij de 800 meter en andere korte afstanden. De extra energie van dit systeem vertaalt zich in een te hoge waarde voor de VO2 max. In een latere column gaan we hier nader op in.

Voor de overige afstanden kunnen we concluderen dat de meeste wereldrecords van vergelijkbaar niveau zijn (gezien de vergelijkbare waarden voor de VO2 max), behalve het marathonrecord van Paula Radcliffe, dat uitzonderlijk scherp staat.
Ook zien we  duidelijk dat de VO2 max waarden (en dus ook de snelheden) van de vrouwen in de orde van 10-15 % lager liggen dan die van de mannen. Dit is bekend en wordt verklaard door hun hogere vetpercentage,  hun kleinere spiermassa en het feit dat hun spieren wat minder krachtig zijn.

Tenslotte valt op dat de wel eens gehoorde voorspelling dat Kenenisa Bekele, als hij ervoor zou gaan trainen, de marathon onder de 2 uur zou moeten kunnen lopen, niet onderbouwd wordt door zijn VO2 max-waarden van de 5 en 10 km. Zijn waarden zijn vrijwel gelijkwaardig aan die van Eliud Kipchoge, de huidige wereldrecordhouder op de marathon.

Klopt de formule van Pete Riegel?

De officiële wereldrecords kunnen ook goed gebruikt worden om de formule van Pete Riegel nog een te controleren. In onderstaande figuur is de snelheid bij de wereldrecords van de mannen en bij de  vrouwen weergegeven als functie van afstand.

In beide gevallen blijken de wereldrecords zich keurig te houden aan de formule van Pete Riegel. Volgens Riegel is de snelheid als volgt afhankelijk van de afstand:

v2/v1= (d2/d1)-0,07

De conclusie is dus dat de machtsfactoren van de wereldrecords vrijwel exact overeenkomen met de machtsfactor van Pete Riegel.

Uit de figuur van de wereldrecords bij de vrouwen zien we ook weer in één oogopslag  dat de prestatie van Paula Radcliffe op de marathon uitzonderlijk goed is geweest. Het punt ligt duidelijk boven de regressie-lijn.

Kortom, we kunnen concluderen dat de formule van Pete Riegel een uitstekende benadering geeft van de invloed van de afstand op de snelheid bij de officiële wereldrecords. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen.

Volgende week gaan we in deel 4 van de serie over de VO2 max in op de relatie tussen je VO2 max en je tijden bij trainingen en wedstrijden.

Je kunt het effect van je VO2 max en de afstand op je eigen tijden berekenen met de calculator.

Lees verder...

Gaat Eliud Kipchoge de 2 uur barrière op de marathon breken?

Het zijn mooie tijden voor marathonliefhebbers. World’s Fastest Marathon ging in Andalusië op 22 september 2019 over de hele afstand bergaf. Elke atleet met een PR van 2:20 had reëel uitzicht om de marathon hier onder de 2 uur te lopen. Het is alleen niet gelukt. De lange afdaling bleek een te grote aanslag op spieren en pezen.

Bij het wereldkampioenschap atletiek in Doha startte de marathon voor vrouwen vanwege de temperatuur (32°C) en luchtvochtigheid (75%) op 28 september 2019 om 23:59 uur. Ondanks het nachtelijke uur was de voor hardloopprestaties zo bepalende ‘natte boltemperatuur’ zo hoog dat veel atletes in de problemen kwamen. Slechts 40 van de 68 marathonloopsters haalden in dit bizarre klimaat de finish. De 25-jarige Keniaanse Ruth Chepngetich bleek het beste te kunnen omgaan met de extreme omstandigheden en finishte in 2:32:43.

Een week later (op 5 oktober 2019) was het bij de mannen met 29°C en lagere (47%) luchtvochtigheid iets beter. 55 van de 73 deelnemers legden de volledige 42,195 km af. Petje af voor de kersverse Ethiopische wereldkampioen Lelisa Desisa die het met een tijd van 2:10:40 beter deed dan zijn landgenoot Mosinet Geremew (2:10:44) en de Keniaan Amos Kipruto (2:10:51).

In Berlijn zat Kenenise Bekele op 27 september 2019 met 2:01:41 slechts 2 seconden boven het wereldrecord dat Eliud Kipchoge hier in 2018 vestigde. Liefst zes wereldrecords voor mannen en drie voor vrouwen zijn de afgelopen jaren in Berlijn gevestigd. Dit heeft alles alles te maken met het snelle Berlijnse parcours, vlak met ruime bochten, en met het doorgaans stabiele najaarsweer in deze regio.

Bekele had te maken met een gevoelstemperatuur van 14°C, een luchtvochtigheid van 74%, wat regen, en een vrij matige (14 km/h) zuidzuidwestelijke wind. De windrichting heeft Bekele geholpen. In het eerste deel kon Bekele door de hazen uit de wind gehouden worden. Tegen het eind liep Bekele solo maar had overwegend wind mee. Op YouTube is een mooie samenvatting van de Berlin Marathon te vinden.

Bekele maakt deel uit van NN Running Team. Dit team is het geesteskind van Jos Hermens en zijn in Nijmegen gevestigde atletenmanagementbedrijf Global Sports Communication. Eliud Kipchoge maakt ook deel uit van dit NN Running Team. Kipchoge gaat in Wenen een nieuwe poging wagen om de marathon onder de magische twee uur te lopen, de INEOS 1:59 Challenge.

Wenen

INEOS is een Brits chemiebedrijf onder leiding van de sports minded Britse zakenman Jim Ratcliffe. Ratcliffe is de eigenaar van de Zwitserse voetbalclub FC Lausanne-Sport, startte in 2018 het wedstrijdzeilteam INEOS Team UK, nam de wielerploeg Team Sky met onder meer Chris Froome over, en is nu de drijvende kracht achter de INEOS 1:59 Challenge.

Bij het Nike Breaking 2 project op het Italiaanse Autodrome Monza leverde Eliud Kipchoge een geweldige prestatie maar kwam in 2017 met 2:00:25 net 26 seconden te kort.

Voor de nieuwe poging in Wenen wordt niets aan het toeval overgelaten. Ook de datum niet. Als het weer op zaterdag 12 oktober 2019 niet naar wens is, wordt de poging een of meerdere dagen uitgesteld. De definitieve datum en tijd worden 24 uur van tevoren bekend gemaakt.

Fotobijschrift: zes hazen achter een Tesla met grote tijdklok bepaalden in Monza het tempo en hielden Eliud Kipchoge uit de wind.

Parcours

Met alle factoren die van invloed zijn op hardloopprestaties wordt rekening gehouden bij de INEOS 1:59 Challenge. Dit levert schitterende praktijkvoorbeelden op van de in onze boeken Hardlopen met Power! en The Secret of Running behandelde theorie.

Wenen is gekozen vanwege het met Berlijn vergelijkbare stabiele herfstweer. Na een aanloopstuk vanaf de Reichsbrücke gaat het verder op een brede en vlakke weg in het park de Wiener Prater. Het segment voor de Challenge van deze Hauptallee is 4,3 km lang en heeft aan het begin en aan het eind rotondes als keerpunt. Publiek is van harte welkom bij de poging. Ook dit wordt gezien als een belangrijke factor omdat aanmoedigingen beslist zullen helpen. Het evenement wordt in veel landen live uitgezonden. In Nederland is het via de website van de Challenge te volgen en bij Fox Sports op tv te zien. Samen met andere hardlopers kun je in hartje Rotterdam in het NN DE café zelfs op een groot scherm live meekijken. Aansluitend geeft Bram Som daar een gratis hardloopclinic. Vooraf aanmelden is nodig!

Uit de wind

Op 12 oktober zal alles moeten kloppen. Daarom laat het begeleidingsteam niets aan het toeval over. Kipchoge is in topvorm. De Keniaanse marathonlegende kan rekenen op liefst 41 hazen. Onder hen zijn z’n NN Running Team collega’s Geoffrey Kamworor en Joshua Cheptegei. Kamworor is drievoudig wereldkampioen op de halve marathon én tweevoudig wereldkampioen cross. Zijn Oegandese teamgenoot Cheptegei is de snelste man ooit op 15 kilometer. Cheptegei werd dit jaar in het Deense Aarhus wereldkampioen cross. Rechtstreeks van de WK in Doha zullen nog tal van atleten naar Wenen afreizen. Om Kipchoge aan te moedigen bij zijn poging, of om deel uit te gaan maken van dit “pacemaking dream team”.

Fotobijschrift: definitieve lijst met hazen op 4 oktober 2019 (foto: Facebookpagina INEOS 1:59 Challenge)

De belangrijkste taak van de hazen is om Kipchoge uit de wind te houden. Voor een optimaal resultaat luistert dat heel nauw. Wind en zelfs de loopwind kunnen de recordpoging maken of breken. We gaven daarom bij ProRun al eens de tip om de recordpoging met windje mee op de Afsluitdijk te houden.

De hazen zullen tijdens de poging regelmatig worden afgewisseld. Het is daarom te meer belangrijk dat de hazen goed in formatie lopen. Helaas maakt de organisatie geen gebruik van onze andere tip om de Stryd hardloopvermogensmeter uit te proberen bij het trainen van het formatielopen. De continue meting van de luchtweerstand lijkt ons voor optimalisatie van de formatie heel geschikt.

De hazen moeten heel precies het juiste tempo lopen. Net als in Monza zet het begeleidingsteam hier laserlijnen voor in die vanuit een rijdende auto op het wegdek worden geprojecteerd. Als de hazen de laserlijn aanhouden lopen ze het juiste tempo. Dit was mooi te zien bij formatietrainingen op de Prater Hauptallee.

We zijn heel benieuwd naar het resultaat op 12 oktober. Het kan bijna niet misgaan met al dit voorwerk en perfecte organisatie.

Fotobijschrift: formatietrainingen op de Prater Hauptallee. De grootste atleet loop voor de positie van Eliud Kipchoge.

Auteurs Ron van Megen en Hans van Dijk schreven het boek Hardlopen met Power. Daarin kun je het effect van alle factoren op je prestaties nalezen.

Lees verder...