Volgens zijn manager kon de regerend Olympisch kampioen Eliud Kipchoge in de marathon van Londen het wereldrecord verbeteren. Zelf was Eliud vooraf als altijd meer bescheiden. Eliud hoopte vooral een mooie wedstrijd te lopen. En winst in Londen belangrijker te vinden dan het wereldrecord. Voor zondag was de weersvoorspelling 23°C, de hoogste temperatuur ooit tijdens de Londen Marathon. Niet ideaal dus. Bij de start van 11:00 uur was het zonnig en al 21°C (bij windkracht 3). In 2016 was het 10°C kouder. Eliud zat toen met 2:03:05 luttele 8 seconden af van de verbetering van het door zijn landgenoot Dennis Kimetto in Berlijn 2014 gelopen wereldrecord. Eliud bleek het goed gezien te hebben en won de 2018 London Marathon in een solide 2:04:17.

Het is niet vreemd dat iedereen het steeds over het wereldrecord heeft als Eliud aan de start verschijnt. Eliud is al heel lang heel goed in de marathon. Als iemand in staat is het wereldrecord te verbeteren is dat wel Eliud Kipchoge. Daar komt nog bij dat in Londen naast de nodige hazen tal van andere toppers aan de start stonden. Eliud had voordeel van de aanwezigheid van Guye Adola, die tijdens zijn debuut in de 2017 Berlin Marathon meteen al 2:03:46 liep en maar nipt van Eliud verloor; van Daniel Wanjiru (2:05:21 PB), de vorige winnaar in London; van Abel Kirui (2:05:04 PB), tweevoudig wereldkampioen marathon in 2009 en 2011; en van Kenenisa Bekele, de wereldrecordhouder op de 5000 en 10.000 m. Bovendien stond Sir Mo Farah aan de start. Mo heeft gegrossierd in Olympische en wereldtitels en is volledig omgeturnd van baan- in wegatleet. Mo werd derde in Londen en vestigde met 2:06:32 een nieuw Brits marathon record. De Ethiopische Tola Shura Kitata bleef tot de 40 km letterlijk in het kielzog van Eliud en finishte in een knappe 2:05:00.

Eliud liep in Londen met een verbeterde versie van de topschoen Nike Zoom Vaporfly Elite. Deze schoenen zijn nog weer lichter (11%) dankzij Flyprint-bovenstukken. Nike maakt dit 3-D textiel op maat voor ’s werelds snelste langeafstandslopers. Zelf hebben we al eerder de in de winkel verkrijgbare Vaporfly 4% versie getest en vergeleken met de schoenen waarmee Dennis Kimetto in 2014 zijn wereldrecord op 2:02:57 klokte. Zie ons artikel Adidas vs Nike op ProRun. De Nike Zoom Vaporfly schoen is ontwikkeld in het SUB2hrs project van Nike. In het Italiaanse Monza lukte het Eliud in mei 2017 net niet om de marathon onder de 2 uur te lopen. De 2:00:25 van Eliud was desalniettemin fenomenaal. Nike claimde dat de Vaporfly gemiddeld liefst 4% efficiënter is dan de vorige snelste marathonschoen van Nike. Van de nieuwe Nike Zoom Vaporfly Elite Flyprint mogen we dus nog iets meer verwachten!

Het uitzonderlijke niveau van Eliud Kipchoge blijkt wel uit onderstaand staatje met de marathons en tijden die hij de afgelopen jaren gelopen heeft. Het is al goud dat blinkt voor deze Dominator. En zonder uitzondering in fantastische tijden. 

De Olympische marathon valt met 2:08:44 als ‘langzaam’ op. Dat heeft 2 redenen. De eerste is dat het 24°C was, dus nog een tikkeltje warmer dan zondag in Londen. De tweede reden is dat bij de Olympische Spelen geen hazen zijn die het tempo helpen maken en toppers zo lang mogelijk uit de wind houden. Je moet de wedstrijd helemaal zelf maken. Wat dat betreft, is de super geregisseerde SUB2hrs poging van Nike in Monza een mooi contrast. Het voordeel van roulerende hazen die steeds in een optimale pijlpuntformatie voor hem liepen, wist Eliud in Monza in een snelle 2:00:25 te vertalen. Zie ook het artikel met onze beschouwing van Monza op ProRun. Door de opzet van dit SUB2hrs project kon de IAAF de tijd echter onmogelijk als wereldrecord ratificeren.

In Berlijn 2017 deed Eliud zijn eerste officiële poging om het wereldrecord te verbeteren op de Vaporfly. Opnieuw kwam hij ondanks slechte weersomstandigheden (regen) met 02:03:32 knap in de buurt van de 2:02:57 van Dennis Kimetto. We schreven daar ook over op ProRun. 

We hebben het wedstrijdverloop van Eliud in Londen (2016 en 2018) eens vergeleken met het wereldrecord van Dennis Kimetto in Berlijn (2014). We realiseren ons dat dit appels met peren vergelijken is. Toch is het leuk om er even naar te kijken. 

Berlijn heeft een snel en vlak parcours. Start en finish liggen op dezelfde plek. Dat zoveel wereldrecords in Berlijn gelopen worden komt ook vanwege het doorgaans rustige herfstweer in september. Dennis Kimetto liep zijn record met een nagenoeg constant tempo van 2:55/km. Zijn tempo’s verschilden steeds maar een paar seconden per km.

In Londen liggen start en finish een behoorlijk eind uit elkaar, maar voldoet wel aan de IAAF eis dat dit maximaal de halve wedstrijdafstand mag zijn. Ook ligt in Londen de start zo’n 35 m hoger als de finish. De IAAF eist dat het hoogteverschil tussen start en finish maximaal 1 promille (1 m per km) van de wedstrijdafstand mag zijn. Londen voldoet en heeft daarmee een voordeeltje ten opzichte van Berlijn.

Onder de grafiek hebben we het hoogteprofiel van Londen gezet. De blauwe punten in de grafiek geven het verschil voor Eliud in 2016 met de tussentijden van Dennis Kimetto in seconden aan. De groene punten laten het verschil in 2018 zien. Je ziet dat Eliud in 2016 op de eerste 5 km meteen al 25 seconden pakte op het schema van Dennis in Berlijn. Eliud deed dat goed. In de buurt van het 5 km punt (3 miles) ging het steil omlaag. We weten dat als je een wedstrijd met een constant vermogen loopt je het snelst bent. Je moet dan heuvelaf flink versnellen. 

Eliud pakte in 2016 de volgende 5 km nog eens 21 seconden. Vermoedelijk liep hij op dit relatief vlakke stuk met een te hoog wattage. Vervolgens zie je dat Eliud na 15 km terrein begint te verliezen op Dennis. Aan het eind maakte Eliud dat deels weer goed door zijn geweldige eindschot en beperkt Eliud het verschil op 8 seconden boven het wereldrecord.

De race start in 2018 nog sneller dan in 2016. Eliud bouwt een voorsprong op van meer dan een minuut op het schema van Dennis. In de tweede helft van de marathon begint het verval en verliest Eliud steeds meer terrein om uiteindelijk 90 seconden langzamer dan Dennis te finishen. De 2:04:17 is natuurlijk nog steeds een geweldige tijd. Het was ook gewoon te warm voor een wereldrecord. Hoe dit zit leggen we uit in ons boek Hardlopen met Power! De innovaties van Nike in de schoenen konden dit nadeel niet compenseren. 

Op ons YouTube kanaal The Secret of Running kun je veel bekijken

Je kunt het effect van alle factoren op je prestaties nalezen in ons boek 

Hardlopen met Power!

Het boek luidt een revolutie in op hardloopgebied. Het boek legt de achtergronden en voordelen uit van hardloopvermogensmeters, die momenteel op de markt verschijnen. Net als wielrenners, kunnen hardlopers nu ook hun prestaties in de training en in de wedstrijd optimaliseren met de extra informatie van hun wattage! Van de schrijvers van Het Geheim van Hardlopen.

De ISBN nummers zijn:

paperback 978-90-821069-7-8

e-book (ePub3) 978-90-821069-8-5

e-book (Adobe DRM pdf) 978-90-821069-9-2

Hans van Dijk en Ron van Megen

www.hardlopenmetpower.nl