De 62-jarige Karin Verheijden is de nieuwe nummer 1 in ProRun’s klassement van De Eerlijke Strijd. Ze pakt niet alleen de eerste plaats in het oktoberklassement, ook overall 2020 staat ze eerste met een Prestatie Index van liefst 91,2%. De Eindhovense deed dit door een nieuw PR op de marathon neer te zetten. Virtueel liep ze op NN Running Day de Marathon Eindhoven in 3:23:14. Het bewijs leverde Karin met Strava.
Het klassement van De Eerlijke Strijd corrigeert hardloopprestaties voor leeftijd en geslacht. Het is de enige eerlijke manier om prestaties onderling te vergelijken. Boven de 90% ben je van Internationaal Niveau.
Karin Verheijden werd in 2009 lid van het Veldhovense GVAC. Dat was het moment dat ze serieuzer ging trainen. Al na 16 weken liep ze haar eerste marathon in Rotterdam. Inmiddels staat de teller op 28 marathons en werd ze tweemaal tweede bij het NK marathon (V55 (2013) in 3:39:56 en V60 (2018) in 3:29:48). Elk jaar wordt ze beter.
In dit artikel doet Karin haar verhaal. En wij hebben tenslotte nog eens goed naar de prestaties door de jaren heen van deze kanjer gekeken.
Mijn levensloop
Op ongeveer 8-jarige leeftijd werden mijn zusjes en ik lid van atletiekvereniging Generaal Michaëlis in Best. Op de baan maakten we kennis met allerlei technische nummers en in de winter liepen we vooral wedstrijdjes in de bossen. Toen ik wat ouder werd deed ik altijd mee aan de vijfkamp: horden, hoogspringen, kogelstoten, verspringen en de 800 meter. Daar was ik best goed in zodat ik zelfs nog even in de Zuid-Nederlandse ploeg zat.
Natuurlijk een hele eer maar achteraf gezien is dit ook een van de redenen geweest dat ik stopte met atletiek. Want eigenlijk voelde ik me in die ploeg helemaal niet thuis. Het waren vooral jeugdigen die trainden met uitgebreide schema’s, prachtige trainingspakken droegen en het gewend waren om op een bepaald niveau te presteren.
Ik kwam uit een vereniging waarbij het vooral gezellig was en was al die professionaliteit niet gewend. Bovendien mocht je, als je niet mee wilde doen met een wedstrijd van de Zuid-Nederlandse ploeg, op zo’n wedstrijddag niet uitkomen bij een andere wedstrijd. En dat is wat ik wilde: gewoon fijn met vrienden/vriendinnen op pad.
[quote text=”Lopen kon altijd wel ergens tussendoor, dus als het even kon ging ik een rondje rennen.”]
Het sporten zat en zit me echter wel in het bloed dus al gauw kwamen er andere sporten. Ik ging na de middelbare school naar de Academie voor Lichamelijke Opvoeding want ik wilde per se gymnastiekdocent worden. Op de academie kwam ik in aanraking met allerlei verschillende teamsporten waarbij ik er een heel groot aantal in competitieverband heb gedaan: hockey, voetbal, basketbal, volleybal, softbal en tennis; óók omdat ik toen al vond dat je heel anders les zou geven als je de sporten ook zelf had beoefend en daar training in had gekregen. De opleiding zelf was voor mij de hemel. Wat heerlijk was dat om elke dag te sporten tijdens je opleiding en in het weekend je wedstrijden te hebben.
Ook het lesgeven vond ik heel erg leuk. Heb dit een jaar of acht gedaan; eigenlijk tot onze drie kinderen geboren werden. Daarna een aantal jaren uit het arbeidsproces geweest en bij herintreden gekozen voor een andere richting: ik werd personeelsfunctionaris bij een MBO.
Toen de kinderen klein waren was het uit met het sporten in competitieverband omdat dit te veel tijd opslokte en wij wilden genieten van de kinderen toen ze zo klein waren. Maar lopen kon altijd wel ergens tussendoor, dus als het even kon ging ik een rondje rennen.
Wat later ging ik samen met mijn man hardlopen en liepen we één keer per jaar in onze woonplaats de Halve Marathon van Eindhoven.
De aanleiding om me weer aan te sluiten bij een vereniging
Steeds vaker kwam bij mij het verlangen om een keer een hele marathon te gaan lopen want elk jaar zag ik bij de Halve Marathon van Eindhoven ook hardlopers die de hele afstand liepen. Omdat ik verwachtte dat dit in mijn eentje wel een hele klus zou worden heb ik me in 2009 aangemeld bij GVAC in Veldhoven.
[quote text=”Inmiddels heb ik 28 marathons gelopen.”]
Tijdens de intake daar heb ik mijn doel duidelijk gemaakt: in oktober 2010 wil ik een hele marathon lopen. Die eerste liep ik uiteindelijk in april 2010 in Rotterdam want eenmaal bij de atletiekvereniging ging het heel snel en mijn loopmaatje Rien, die eigenlijk net ging stoppen met het lopen van marathons, stimuleerde mij om gewoon mee te doen. “Ik zorg ervoor dat jij onder de 4 uur binnenkomt”.
Dat is overigens ook gelukt toen, al ging het zeker niet vanzelf. Maar wat een kick nadien en wat verslavend ook want ik wist zeker dat het niet bij de ene zou blijven. Inmiddels heb ik 28 marathons gelopen waarvan de laatste tot nu toe op 11-10-2020. De eigenlijke datum van de Marathon van Eindhoven die helaas werd afgelast maar die ik nu op NN Running Day solo heb gelopen in een officieus pr: 3:23:14.
Mijn trainingsdoelen
Mijn belangrijkste doel is blijven rennen en blessurevrij blijven. Ik loop bijna elke dag en verschillende afstanden op wedstrijden: 10 km, halve en hele marathons en in de winter ook crosslopen en trails.
Het liefste loop ik toch wel op de weg en de iets langere afstanden vind ik net wat leuker.
Als ik me zou focussen op één afstand zou ik waarschijnlijk mijn pr’s nog wel kunnen aanscherpen maar ik vind het te leuk om overal bij te zijn.
In het ideale plaatje zouden er wekelijks in ieder geval een tempo-duurloop, een intervaltraining, een lange duurloop en een hersteltraining in mijn trainingen moeten zitten. Maar met intervaltrainingen ben ik al ruim 2,5 jaar gestopt. Naar mijn idee was het voor mij te blessuregevoelig en bovendien vond ik het ook niet leuk.
[quote text=”Door het hardlopen ben ik wie ik ben: meestal vol goede zin en een blij een positief ingesteld persoon.”]
Een keer in de week begeleid ik op dinsdag een groepje bij de vereniging. Dat is voor hen en mij een tempo-duurtraining. En ook de duurlopen doe ik in groepsverband.
Omdat ik geen intervallen meer doe maar toch wel snelheid wil behouden is het nu vaak zo dat ik de rondjes die ik zelf loop vaak in wedstrijdtempo doe. Heel soms loop ik nog met mijn echtgenoot een rondje en dat is dan voor mij een herstelrondje. Maar eerlijk gezegd komt het er weinig van en eigenlijk train ik iets te vaak op een te hoge snelheid. Maar voorlopig zijn mijn resultaten niet echt minder geworden, dus heel erg verkeerd zal het ook niet zijn. En een voordeel is dat ik het wel heel erg leuk vind om een mooie tijd neer te zetten maar ik vind het geen must en probeer de lat ook niet te hoog te leggen.
Wat heeft hardlopen mij persoonlijk gebracht?
Door het hardlopen ben ik wie ik ben: meestal vol goede zin en een blij een positief ingesteld persoon. Ik heb ook heel veel hele fijne mensen leren kennen die allemaal bezig zijn met deze leuke sport. Een sport overigens die iedereen op zijn eigen niveau kan uitoefenen en waarbij ik merk dat lopers onderling elkaars prestaties waarderen of iemand nu snel loopt of wat minder hard gaat. Een dag zonder beweging vind ik echt heel vervelend en wat dat betreft is hardlopen ook ideaal. Je kunt altijd wel ergens een gaatje vinden. Het kan samen maar ook alleen en het is maar zelden zo dat het weer spelbreker is.
Mijn trainingen nu
Op maandag vaak 7,7 km thuis op wedstrijdtempo. Dinsdag tempo-duurloop bij de vereniging. Woensdag 7,7 km thuis en/of tennis. Donderdagochtend 10 km bij de vereniging op wedstrijdtempo. Vrijdag loop ik niet want dan mogen wij oppassen op een van onze 5 schitterende kleinkinderen. Zaterdag duurloop met een fijne groep (21,1 km of meer). Zondag wedstrijd óf een rondje van 7,7 km op wedstrijdtempo óf herstelloop met echtgenoot (zelfde rondje) óf 17 km lekker snel ook in de eigen omgeving.
Mijn mooiste wedstrijden
Die eerste marathon met mijn maatje Rien in Rotterdam. Daarnaast blijven vooral de wedstrijden waarin ik een pr liep in mijn gedachten: de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen (én heel mooi afwisselend parcours én pr), afgelopen september toen ik in Rijen op de 10 km een pr liep (nooit gedacht dat dit nog zou lukken) en vooral afgelopen zondag 11-10-2020 waarbij ik solo de virtuele Marathon van Eindhoven liep in een pr. Dat ik solo zou kunnen lopen vond ik al geweldig en dat het zo goed ging natuurlijk ook. Onderweg kwam ik nog maatjes tegen van de club die speciaal hun route hadden verlegd omdat ze wisten dat ik langs zou komen. Wat geweldig om door clubleden even gestimuleerd te worden! Want ook dat is sporten: samen genieten van elkaars prestaties.
Mijn doelen voor de toekomst
Vooral zo kunnen blijven doorgaan en blessurevrij blijven. En, nu het nog kan, nog één keer mijn pr op de marathon verbeteren.
Hoe goed is Karin?
Wat een mooi verhaal heeft Karin Verheijden. We hebben haar 28 marathontijden eens even leeftijd gecorrigeerd als Prestatie Index in een grafiek gezet. Daarin zie je dat ze eigenlijk meteen al van Regionaal Niveau was (70%). Vanaf 2016 laat ze Nationaal Niveau zien (80%). En met de virtuele Marathon Eindhoven loopt Karin een PR en breekt ze door op Internationaal Niveau (90%).
De oranje trendlijn in de grafiek laat zien dat dit er aan zat te komen. Ze loopt haar marathons de laatste jaren steevast ruim onder 3:30 uur. De 3:23:14 komt niet uit de lucht vallen.
In 2018 werd ze 2e bij het NK marathon. In 2019 zou ze zeker eerste zijn geworden.
Het Nederlands record V60 is nog wel verder weg voor Karin. Dat liep Cecile Jumelet van Heijningen in 2018 in Amsterdam en staat op 3:05:24. Het Europese record marathon V60 staat op 3:02:28 en het wereldrecord V60 staat op 2:56:54.
Als Karin in staat is de trendlijn door te trekken, lijkt het slechts een kwestie van tijd dat ze internationaal flink aan de deur kan kloppen.