Zondag 25 oktober 2020 verpletterde de 60-jarige Ier Tommy Hughes (geboren op 8 januari 1960) het wereldrecord op de marathon bij de M60. Dit was in de “Down Royal Marathon” in Lisburn, Noord-Ierland. Met een fenomenale tijd van 2:30:02 verbeterde hij het oude wereldrecord met maar liefst 6 minuten. De Japanner Yoshihisa Hosaka had het record op zijn naam staan sinds 2009. Het spreekt voor zich dat deze buitenaardse prestatie wereldnieuws is. De lezers van ProRun zullen ongetwijfeld – net als wij – versteld staan van deze prestatie: hoe is het mogelijk om op je 60^ste nog een marathon te lopen in 2,5 uur?

In dit artikel gaan we wat nader in op de prestaties van deze superloper. Om te illustreren dat Tommy Hughes niet de enige is met bijzondere prestaties, schenken we tevens aandacht aan onze Nederlandse trots Cees Stolwijk, waarover we al eerder een artikel bij ProRun schreven.

Wie is Tommy Hughes: het wereldwonder uit Ierland?

Tommy Hughes begon in 1981 met hardlopen. Hij wilde als speler van een Gaelic voetbalteam – een kruising tussen voetbal en rugby – afvallen. Als snel kwam Tommy er achter dat hij een veel betere hardloper dan voetballer was.

In 1992 kwam hij voor Ierland uit op de marathon van de Olympische Spelen in Barcelona. Zijn PR staat op 2:13:15, gelopen tijdens de marathon van Marrakech in 1991, waarmee hij zich kwalificeerde voor de OS. Na de Olympische Spelen raakte het lopen wat op de achtergrond en richtte hij zich op zijn gezin (hij kreeg 4 kinderen) en maatschappelijke loopbaan (als elektricien).

Na zijn 50^ste kreeg hij last van depressies en een alcoholprobleem. Met hulp van zijn vrouw wist hij dit te overwinnen, mede omdat medisch onderzoek uitwees dat de problemen veroorzaakt werden door zijn schildklier. Nadat deze in februari 2018 operatief verwijderd was, kon Tommy weer volop trainen en de resultaten waren spectaculair! In Rotterdam liep hij in 2019 alweer een tijd van 2:30 en het hoogtepunt volgde in de marathon van Frankfurt in september 2019. Hij liep daar niet alleen een droomtijd van 2:27:52 op de leeftijd van 59 jaar (een wereldrecord bij de M55). Maar het mooiste is wel dat hij die race, samen met zijn zoon liep. Eoin Hughes was toen 34 jaar en finishte in 2:31:30. Hun gezamenlijke tijd van 4:59.22 is de snelste tijd ooit voor een vader-zoon duo in de marathon! Wat een droom scenario en wat een euforie moeten ze beiden hebben gevoeld!

Op 13 september 2020 liep Hughes tijdens de Antrim Coast Half Marathon ook nog even een wereldrecord M60 op de halve marathon, in een onvoorstelbare tijd van 1:11:09.

Hij was overigens van plan om dit jaar in Berlijn onder de 2:30 te lopen, maar dat ging niet door vanwege corona. In Noord-Ierland bleef hij nu dus slechts 3 seconden verwijderd van de magische grens van 2:30.
Naast de marathon, loopt Tommy Hughes ook fenomenale tijden op de andere afstanden. In de tabel hieronder hebben we zijn recente prestaties eens vergeleken met de officiële wereldrecords van de World Masters Athletics.

De tabel toont duidelijk dat hij op alle afstanden goed uit de voeten kan. Hij heeft dus de wereldrecords bij de halve en de hele marathon al op zijn naam staan, maar zijn recente 1500 meter tijd is ook sneller dan het officiële wereldrecord!

Onze Nederlandse superloper Cees Stolwijk heeft zijn eigen tijden eens vergeleken met die van Tommy Hughes in de onderstaande tabel.

De genoemde leeftijden zijn die waarop Cees Stolwijk zijn prestaties geleverd heeft: die van Tommy Hughes zijn allemaal van dit jaar, dus toen hij 60 jaar was. We zien dat Cees op alle afstanden zijn hoed moet afnemen voor Tommy. Bij de kortere afstanden is het verschil niet zo groot, maar bij de marathon is het verschil aanzienlijk. In ons eerdere artikel over Cees hadden we ook al gezien dat zijn marathon prestaties altijd iets minder zijn dan zijn tijden op de kortere afstanden.

Hieronder geven we nog een korte update van de prestaties van Cees, die dit jaar 70 is geworden en van 2020 meteen weer een topjaar heeft gemaakt.

Wie is Cees Stolwijk: de Nederlandse superloper?

Cees Stolwijk begon pas op zijn 45^ste met recreatief hardlopen. Zijn eerste marathon liep hij in 3:51:55. Hij beschouwde zichzelf als trimmer en keek huizenhoog op tegen lopers die de marathon onder de 3 uur konden lopen. Maar Cees hield vol en werd langzamerhand steeds een beetje beter. Op zijn 50^ste werd hij lid van atletiekvereniging Altis in Amersfoort en trainde hij met de recreanten. Na 4 jaar volgde de volgende stap en ging hij meetrainen met de succesvolle wedstrijdgroep Altis Masters. Op zijn 55e werd hij voor het eerst Nederlands Kampioen, hij won de marathon in Utrecht in 2:56:10, dus bijna 1 uur sneller dan op zijn 45e!

Ook na zijn 55^ste werd Cees nog steeds beter. Op alle afstanden, van de 800 meter tot en met de marathon, behoort hij sindsdien bij de nationale top en sinds z’n 60^ste doet hij internationaal mee om de medailles. Op zijn 65^ste bereikte hij hier de absolute top. Hij verbeterde 2 wereldrecords en werd in Lyon Wereldkampioen op de cross, de 10.000 meter en de marathon.

Inmiddels bestaat zijn erelijst uit 100 medailles bij de NK in de klassen M55, M60, M65 en M70, waaronder 62 gouden. Bij de EK’s en WK’s heeft hij 17 medailles gehaald, waaronder 9 gouden. Hij heeft deze medailles behaald op de weg (10 km tot en met marathon), de baan 400 tot en met 10.000 m), de cross en indoor (800 tot en met 3000 m). De wanden van de studeerkamer van Cees zijn met al dit eremetaal en bijbehorende oorkondes behangen. Er is bijna geen plekje meer vrij.

Hoe ouder, hoe sneller!

Het unieke aan de prestatiecurve van Cees is hiervoor al geschetst. Hij slaagt erin om ieder jaar beter te worden en dus in figuurlijke zin de tijd te verslaan! We zagen al eerder de statistieken van prof. Sterken, waaruit blijkt dat gewone mensen vanaf hun 45e 0,8% per jaar langzamer worden. In ons boek Hardlopen met Power! laten we precies zien hoe dit zit.
Gewone mensen zijn dus op hun 65e gemiddeld zo’n 15% langzamer dan op hun 45e. Cees is echter op zijn 65e stukken sneller dan op zijn 45e. In de tabel hieronder geven we een overzicht van de verbluffende reeks prestaties van Cees op de weg in de afgelopen 20 jaar.

De tabel toont heel duidelijk de continue progressie van Cees na een relatief bescheiden begin. Het bijzondere van Cees is natuurlijk dat waar anderen met de jaren langzamer worden, hij er al 25 jaar in slaagt om zijn tijden op z’n minst constant te houden en zelfs regelmatig nog te verbeteren.

De afgelopen 15 jaar heeft Cees zich met name gefocust op de nationale en internationale kampioenschappen op de baan en indoor. Dat heeft geleid tot fenomenale tijden op de reguliere afstanden uit de onderstaande tabellen.

Hoe verliep 2020 voor Cees Stolwijk?

Op 10 januari 2020 werd Cees 70 jaar, zodat hij weer een topjaar hoopte te beleven met records in de nieuwe leeftijdsklasse M70. De start was meteen veelbelovend met 3 Nederlandse titels (1500 meter en 3000 meter indoor en de cross), waarbij hij en passant 2 wereldrecords verbeterde (op de 1500 en 3000 indoor). Vlak voor de intelligente lockdown liep hij ook nog een Nederlands record op de halve marathon (1:26:27). Helaas werden vervolgens alle wedstrijden afgelast, waaronder de WK in Toronto en de EK in Portugal. Cees was in topvorm en zou daar zeker goed gepresteerd hebben. In de zomer raakte Cees licht geblesseerd, waardoor hij pas in oktober zijn eerste wedstrijden weer kon lopen. Hoewel de vorm er nog niet helemaal was, verbetert hij zowel op de 5000 als de 10.000 meter het Nederlands record M70. Samenvattend is Cees, ondanks de Corona en zijn blessure, tevreden over de prestaties op zijn 70^ste. Hij veroverde 3 Nederlandse titels en verbeterde 5 Nederlandse records.

De toekomst

Wat gaat Cees zijn fans en de atletiekliefhebbers nog meer voor moois bezorgen in de komende jaren? We hopen van harte dat hij zijn verbluffende prestatiecurve zal kunnen volhouden. Cees zelf is als altijd heel bescheiden in zijn verwachtingen. Hij is meer dan tevreden met wat hij bereikt heeft en weet dat er nog meer zaken in het leven zijn, zoals zijn kleinkinderen waar hij heel graag op past.

Cees is wel vast van plan om door te trainen en hij wil volgend jaar gewoon weer deelnemen aan het WK en mogelijk ook nog een keer een marathon lopen. Hij is echter ook realist en weet dat de bomen niet altijd tot in de hemel kunnen groeien. In ieder geval zal hij blijven genieten van zijn sport en zijn sportvrienden.

Lees verder...